Brussel ontstond vast en zeker al veel eerder, maar de eerste berichten over Brussel dateren van de VIIe Eeuw. De oude stad ontstond op een heuvel waar nu het Sint-Goriksplein ligt, langs de loop van een inmiddels overdekte rivier. Het gonsde er van de handels- en industriële activiteiten, waardoor de nederzetting welvarend werd vanaf de XIIe Eeuw. De Heren van Brussel – ook gekend omwille van hun levendige culturele initiatieven – waren in de eerste plaats de hertogen van Brabant en de hertogen van Bourgondië. Vanaf de zestiende eeuw volgden de vreemde overheersers elkaar op : Spanjaarden, Fransen, Oostenrijkers, opnieuw Fransen en nogmaals de Oostenrijkers : de heerschappij over de regio ging gedurende meer dan een eeuw van hand tot hand.
De laatste inval van over de Alpen werd tegengehouden tijdens de historische slag van Waterloo (1815), vlakbij Brussel. Na deze slag werd het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden opgericht door Belgen en Nederlanders. Tijdens de revolutie van 1830 scheurde België zich van Nederland af : sindsdien was België een onafhankelijke staat met Brussel als hoofdstad. De wereldoorlogen hadden een belangrijke weerslag op het land, dat tot twee maal toe bezet werd door Duitsland. Vlak na de oorlog kreeg Brussel een belangrijke rol toebedeeld in Europa : België was één van de stichters van de EEG, en haar hoofdstad huisvestte de zetel van de belangrijkste Europese instellingen, waaronder de Europese Raad en de Europese Commissie. Het Europees Parlement pendelt tussen 3 Europese steden, waaronder natuurlijk Brussel.